xoves, 31 de agosto de 2017

A FIRMA E XURAMENTO DA CONSTITUCIÓN DE 1812 EN PARADA DE AMOEIRO

A FIRMA E XURAMENTO DA CONSTITUCIÓN DE 1812 EN PARADA

Así D. Luis Gonzalez, Alcalde Carcelero convocaba os seus veciños:
En el lugar de Vilaboa Feligresía y Coto de Santiago de Parada, a veinte y nuebe días del mes de Marzo, año de mil ochocientos veinte; el Señor Luis Gonzalez Alcalde Carcelero que como tal administra Justizia en el; por ausencia Escribano dijo: haver recivido orden de la Capital de este Partido terminante a que se publique y jure la Constitución promulgada en Cádiz por los representantes de la Nación el año pasado 1812 y que se reconozca la Junta Suprema instalada en la Ciudad de la Coruña con lo mas que dicha orden refiere; y para efecto de darle entero cumplimiento ?procede?  despachar combocatorias para que los domiciliarios de este dicho Coto congregados en masa, el día dos de Abril, y ora a las diez de su mañana en el campo de la fiesta como sitio acostumbrado, traigan el reconocimiento y juramento prevenido arreglado a la formula inscrita en dicha orden...”
E efectivamente, no lugar indicado e á hora sinalada apareceron os convocados, que no documento se relatan:
En el campo de la fiesta, Feligresia y Coto de Santiago de Parada, a dos dias del mes de Abril, año de mil ochocientos veinte; ante el Sr. Luis Gonzalez Alcalde Carcelero que administra justicia en el y en virtud a las combocatorias al efecto despachadas se presentaron:

El Señor D. Joseph Joaquin Miranda y Soto; Don Francisco Paz y Arminta, Josef Garcia Procurador General de el; Ignacio Carid Juez Pedaneo; Emedio Sotelo; Josef y Jacobo Fernandez; Ramon y Fernandeo Duran, Ramon Fernandez, Ramon y Antonio Pereyra, Miguel Carid, Francisco Gonzalez, Miguel Vazquez, Josef y Francisco do Pazo, Manuel Vazquez, Manuel Noboa, Santiago Gonzalez, Antonio Rodriguez, Domingo Gonzalez, Pedro do Bal; Pedro Rodriguez, Juan Gonzalez, Manuel Gonzalez, Cayetano Gonzalez; Josef Vazquez, Josef do Bal; Pedro Rey; Pedro Gonzalez; Juan, Francisco y Facundo Carid; Josef Rodriguez; Josef Alvarez; Francisco do Bal; Gabriel y Josef Gonzalez; Francisco Carid, Antonio Arias; Manuel Fernandez; Martin Fernandez; Manuel Gonzalez y Ramiro Gonzalez vecinos todos de esta dicha Parroquia y Coto...”
Alí xuran o cumplimento da
Constitucion Politica da Monarquia española sancionada en Cadiz por los representantes de la Nacion que asi mismo reconocieron la Junta Suprema instalada en la Cibdad de la Coruña...”.
E así mismo xuran
...hacer todos los exfuerzos posibles a conseguir el justo y santo objeto que se propone con arreglo a la voluntad del Pueblo, y hasta que se consiga enteramente...”. “... si asi lo hiciereys Dios os ayude; y si no que Dios os lo demande; Amen.”


martes, 1 de agosto de 2017

D. JOSÉ MARÍA SALGADO E CÁRDENAS (IV CONDE de Borraxeiros)

En 1808  Don José María Salgado e Cárdenas é Capitán do Reximento de Ourense e particiopou na Guerra da Independencia contra os invasores franceses.

Casa Don José María con Dona María Balbanera Zárate e Murga (Irmá do Marqués de Montesacro, Don Vicente Zárate e Murga). Teñen 3 fillos: Don Juan José, que será o herdeiro do Condado de Borraxeiros, Don Manuel e Don Vicente.

Con motivo de ir á Guerra, fai unha escritura ante Notario en que deixa á súa muller como Titora e Curadora dos seus fillos en previsión de que poda sucumbir na mesma, como así foi, xa que faleceu o 28 de novembro de 1809 na Batalla de Alba de Tormes. Tiña 26 anos.




"A finais de 1809, bateuse unha batalla polo dominio da ponte de Alba de Tormes. Era un punto estratéxico para evitar o avance dos franceses.

Despois de ser derrotado en Ocaña, o Xeneral Del Parque, acampou á beira de Alba de Tormes, onde se encontraría coas tropas do Xeneral francés Kellerman, comandando unha numerosa tropa de cabaleiría.

Del Parque situou parte das suas tropas na marxe esquerda do río Tormes e deixou na cidade, marxe dereita, as forzas restantes nunha extraña decisión, xa que entre elas so quedaba a pequena ponte.


Kellerman, prevendo a posibilidade de que o exército español se retirase á outra beira, sen tropas de infantería, decidiu arriesgarse e atacar so coa cabaleiría.

A cabaleiría imperial francesa, cos húsares e os cazadores de Lorcet á cabeza, se abalanzouse en catro oleadas consecutivas contra a línea defensiva formada por os españoles, arrasando ós xinetes de Del Parque e comezando a crear grandes destrozos entre as tropas de infantería española. Tras sufrir 3000 baixas entre mortos, feridos e prisioneiros, os soldados españoles replegáronse cara a ponte do Tormes, consiguindo pasar a mitade de eles. O resto da infantería consiguiu formar en cadro e dispúxose a esperar o asalto final.
Sen embargo, este non se produxo xa que o comandante francés entretuvo con maniobras finxidas ós españoles en canto esperaba a chegada da infantería francesa. Despois de tres horas de espera e escaramuzas, á noitiña, os cadros españoles lanzáronse nunha precipitada fuxida cara a ponte e a maioría consiguiu chegar ata as posicións de Del Parque. Afortunadamente, a infantería francesa non chegou a tempo.
Del Parque foi expulsado polos primeiros batallóns franceses de infantería cuando chegaron e decidiu retirarse da zona.


Nese desgraciado combate, tan glorioso para a infantería española, destacaron os reximentos españoles do Príncipe, Princesa, Gerona, Zaragoza y Navarra, que formaban parte da vanguardia española e 2ª División.
En concreto, o Batallón 1º de Gerona, de Infantería Lixeira, estivo a punto de ser destrozado pola cabaleiría francesa pero consiguiu manter as súas liñas ata os asaltos finais."     


Fuente: http://www.nimix.net/AlbadeTormes.htm

Para saber mais: 
https://www.academia.edu/25203833/LA_BATALLA_DE_ALBA_DE_TORMES_1809_VISTA_POR_LOS_FRANCESES