venres, 17 de febreiro de 2017

PARADA DE AMOEIRO: A FUNDACIÓN DO COTO

En 

En 1575 Leonor González Henríquez de Novoa filla de Gil de Amoeiro e de Isabel Enriquez, estaba casada con Pedro Yáñez de Bóveda fillo de Gonzalo de Bóveda señor do Coto de Parada de Amoeiro.

O 14 de xullo de 1575, a devandita Leonor González Enriquez e mais Pedro Yañez de Boveda fan unha escritura de "mejora y vínculo del Coto y Señorío de Parada de Amoeiro", ante o escribán Juan Fernández de Luaces, para o seu fillo Suero Enríquez de Bóveda y Novoa "que está en las milicias de Su Majestad en Flandes". Gobernaba en España nese momento Felipe II. Co devandito documento fundan o devandito vínculo do Coto de Parada de Amoeiro.

“Es a saber yo el dicho Pedro Yáñez de Bóveda le doy todo el Mi Coto de Parada con toda su jurisdicción civil y criminal alta y baja mero y mixto imperio, rentas, pechos y derechos con las casas en que vivimos con sus bodegas y cubas y vasijas corrales y salidos con sus huertas y viñas y heredades, prados, sotos, casarios, dehesas y árboles, montes y fontes, pastos y ríos, montes y salidos y todo lo demás que yo tengo en este dicho coto y con todo lo a el Anejo debido y perteneciente al cual dicho Coto al presente se me pagan 65 hanegas de centeno y trigo y castañas y 7 puercos y 6 carneros y ciertas gallinas y derechos con todo lo demás que se aumentare a lo adelante y yo la dicha Leonor González Enriquez le doy 20 anegas de pan de Renta en la feligresía de Torán, y Taboadela con los carneros y más derechos y derechuras y puerco y marranos que allí me deben y suelen pagar de renta en cada un año y más todo el Foral de viñas que tengo junto a San Cibrao de que se me pagan renta de vino y derechuras demás de la Renta de nona que se paga al señor obispo de Orense lo cual de todo que dicho es y lo más que cupiere en tercio e quinto de todos nuestros bienes que al presente tenemos y tuviéramos al tiempo de nuestras muertes todo ello damos e donamos al dicho Suero Enríquez de Bóveda y Novoa nuestro hijo legítimo y queremos que lo aya e lleve todo ello para si e sus descendientes legítimos, y de legítimo matrimonio en la manera abajo contenida...”


(No Arquivo Histórico Provincial de Ourense, na caixa do Notario Juan Fernández de Luaces. Tamén hai unha copia que efectúa o escribán Pedro Feijoo a petición de Suero Enriquez de Novoa, e que este fai por haber falecido o escribán que a realizou no seu día don Juan Fernández de Luaces. Esta copia forma parte das Respostas Particulares do Censo do Marqués da Ensenada en 1752 no Coto de Parada de Amoeiro)

Imaxe da escritura orixinal que fai Juan Fernández de Luaces


Copia que efectúa Pedro Feijóo e que incorpora nas Respostas Particulares do Interrogatorio do Marqués da Ensenada


Nesa mesma escritura fan mención a que eles mesmos mandaran construir a capela anexa a igrexa parroquial de Santiago de Parada de Amoeiro: 

"... nuestra capilla de dicha Iglesia de Santiago de Parada que nos ficimos en la dicha iglesia que es de la advocación de Nuestra Señora y del Apostol Santiago" 
Na mesma escritura de mellora e vínculo, Don Pedro Yáñez e Dona Leonor Enríquez nomean ós outros fillos:

"si se falleciese [el dicho Suero Enríquez de Bóveda y Noboa] sin hijos legítimos, e de legítimo matrimonio queremos que subceda, e llamamos a los dichos vienes y a esta mejora e vinculo Juan Perez de Bobeda y Noboa nuestro hijo; e su hijo, e hija maor según atrás ba declarado, y si se falleciese el dicho Juan Perez sin hijos legitimos subceda al dicho vinculo Lope Enriquez de Bobeda y Noboa nuestro hijo legitimo"

E referíndose a Capela que eles mandaran construir, citada anteriormente:

"y queremos que Gil Damoeiro nuestro hijo sea Capellan de esta Capilla atitulado en sus días..."

Suero Enríquez de Bóveda y Novoa casa con Violante Noguerol e tiveron unha filla, Marina (o Mariana) Enríquez de Noboa, que casou con Gonzalo Aballe y Acuña sendo os herdeiros entre outras posesións do Coto de Parada de Amoeiro. 



Ningún comentario:

Publicar un comentario